Kippenvel krijg ik als ik haar bericht lees én het wordt heel stil in me… ze schrijft dat haar zoon het leven op aarde niet meer kon dragen....

Niet in de schijnwerpers, maar wel gezien willen worden.

Rouwen "om het echie".

Laat ik ook hier maar gelijk met de deur in huis vallen….de dood, verlies, verdriet…. als je volop in het leven staat, wil je dáár al helemaal niet aan denken.