Tegels met hart en ziel. Hoe scherven gelukkig maken.
Hoe passie en weerstand je helpen bij het ontdekken van jouw kern(waarden).
Mijn wieg staat in Quito, onderdeel van het Latijns-Amerikaanse continent. Door mijn baan bij KLM en als reisbegeleider bezoek ik met regelmaat dit gedeelte van de wereld. Ik spreek de taal en voel me er thuis. Het feit dat ik daar maar tot mijn tweede levensjaar woon, doet daar niets aan af.
Naast mijn liefde voor het reizen heb ik nog een passie: die van de mozaïekkunst.
Op het moment dat ik jaren geleden mijn eerste Turkse keramische tegel in handen krijg, wil ik op zoek naar de herkomst. Ik móet en zál naar Istanbul. Al is het maar om te ruiken aan "wat er daar nog meer is". Ik koop een ticket en beloof mezelf een 4-daagse ontdekkingstocht door deze mystieke stad. Helemaal alleen en mijn eerste kennismaking met de islamitische kunst en cultuur.
Wie ooit in Istanboel is geweest, hoef ik niets uit te leggen. Met deze stad kun je niet anders dan een haat-liefde verhouding hebben. De oude stad: veel drukte, getoeter van auto's en een mengeling van uitlaatgassen- en geurige kruiden. Natuurlijk sieren de alom bekende contouren van de Blauwe Moskee en de Aya Sophia de oude stad terwijl de Bosporus er als een lint doorheen kronkelt.
Ik ben met name overdonderd door het prachtige blauwe tegelwerk en de geometrische mozaïeken die koepels en wanden versieren. In de Aya Sophia dringt via de kunst voor het eerst de "clash van de geschiedenis" tot me door. Wat ooit de grootste christelijke kathedraal is (537 tot 1453 na Chr.) is vanaf 1453 een islamitisch gebedshuis. Doet dat af aan het mooie mozaïeke tegelwerk? Wat mij betreft niet.
Enthousiast én bepakt met Turks aardewerk, kom ik weer thuis. Geïnspireerd maak ik een hele reeks mozaïekwerken met deze gebroken tegels. En dan wil ik verder: op zoek naar de kern: de oorsprong van de mozaïek. Jordanië! Dat wordt mijn volgende bestemming.
Wat is passie toch een prachtige drijfveer om je nieuwsgierigheid aan te wakkeren, jezelf te ontwikkelen en je kern te ontdekken! Dat geldt ook voor "weerstand" alleen dan in "omgekeerde vorm". Waarom "hik je tegen iets aan", "wijs je het bij voorbaat af" terwijl je je zó voldaan voelt als je het wél hebt gedaan.
Wat hebben passie én weerstand je te vertellen?
Wil je een volgende stap maken en jezelf werkelijk leren kennen? Dan daag ik je graag uit voor een mozaïek- of visionboard coachingstraject. https://meesterwerkcoach.nl/4-trajecten
En ik weet zeker dat je achteraf met mij zegt: scherven (of snippers) maken werkelijk gelukkig!
Mijn wieg staat in Quito, onderdeel van het Latijns-Amerikaanse continent. Door mijn baan bij KLM en als reisbegeleider bezoek ik met regelmaat dit gedeelte van de wereld. Ik spreek de taal en voel me er thuis. Het feit dat ik daar maar tot mijn tweede levensjaar woon, doet daar niets aan af.
Naast mijn liefde voor het reizen heb ik nog een passie: die van de mozaïekkunst.
Op het moment dat ik jaren geleden mijn eerste Turkse keramische tegel in handen krijg, wil ik op zoek naar de herkomst. Ik móet en zál naar Istanbul. Al is het maar om te ruiken aan "wat er daar nog meer is". Ik koop een ticket en beloof mezelf een 4-daagse ontdekkingstocht door deze mystieke stad. Helemaal alleen en mijn eerste kennismaking met de islamitische kunst en cultuur.
Wie ooit in Istanboel is geweest, hoef ik niets uit te leggen. Met deze stad kun je niet anders dan een haat-liefde verhouding hebben. De oude stad: veel drukte, getoeter van auto's en een mengeling van uitlaatgassen- en geurige kruiden. Natuurlijk sieren de alom bekende contouren van de Blauwe Moskee en de Aya Sophia de oude stad terwijl de Bosporus er als een lint doorheen kronkelt.
Ik ben met name overdonderd door het prachtige blauwe tegelwerk en de geometrische mozaïeken die koepels en wanden versieren. In de Aya Sophia dringt via de kunst voor het eerst de "clash van de geschiedenis" tot me door. Wat ooit de grootste christelijke kathedraal is (537 tot 1453 na Chr.) is vanaf 1453 een islamitisch gebedshuis. Doet dat af aan het mooie mozaïeke tegelwerk? Wat mij betreft niet.
Enthousiast én bepakt met Turks aardewerk, kom ik weer thuis. Geïnspireerd maak ik een hele reeks mozaïekwerken met deze gebroken tegels. En dan wil ik verder: op zoek naar de kern: de oorsprong van de mozaïek. Jordanië! Dat wordt mijn volgende bestemming.
Wat is passie toch een prachtige drijfveer om je nieuwsgierigheid aan te wakkeren, jezelf te ontwikkelen en je kern te ontdekken! Dat geldt ook voor "weerstand" alleen dan in "omgekeerde vorm". Waarom "hik je tegen iets aan", "wijs je het bij voorbaat af" terwijl je je zó voldaan voelt als je het wél hebt gedaan.
Wat hebben passie én weerstand je te vertellen?
Wil je een volgende stap maken en jezelf werkelijk leren kennen? Dan daag ik je graag uit voor een mozaïek- of visionboard coachingstraject. https://meesterwerkcoach.nl/4-trajecten
En ik weet zeker dat je achteraf met mij zegt: scherven (of snippers) maken werkelijk gelukkig!
