Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen….de dood, verlies, verdriet…. als je volop in het leven staat, wil je dáár al helemaal niet aan denken. Het rouwen om verloren dierbaren is iets wat niet altijd die aandacht krijgt die het verdient.
En toch kunnen we “er” niet omheen. Rechts of links hebben we allemaal met verlies te maken. Het is mooi dat er al wat langer een ontwikkeling gaande is om op een persoonlijke manier afscheid te nemen en te herdenken. Gelukkig maar. Want zeg nou eerlijk, zou je ook niet liever op je eigen wijze willen voortleven en herdacht?
Een dankbare kunstvorm om ook met persoonlijke stukjes (de favoriete kop en schotel van oma, de trouwringen van vader en moeder….) een mooi herdenkingsstuk te maken. Stukje voor stukje berusten in het afscheid met een herdenkingssteen of ornament op een begraafplaats, een herdenkingswerk in de tuin of aan de wand, een eigentijds ontworpen urn of een memory pot (in alle vormen en maten). Ik ben er graag om dit proces samen vorm te geven.
In 2008 maak ik een groot wandmozaïek voor Grand Hotel Karel V in Utrecht. Precies op de plek waar een Romeinse begraafplaats is gevonden. Ik maak een “stripverhaal” die de geschiedenis van toen verbeeldt. Dat is mijn eerste creatieve ervaring met het uitbeelden van verlies en de dood.
Daarna volgt de opdracht voor herinneringsportretten voor Bert en Paula gevolgd door Trees. En dan, heel onverwacht overlijdt ook mijn eigen moeder.
Het zet me aan tot het zelf verder ontwerpen en maken van meer eigentijdse ornamenten en urnen. Gebaseerd op het verhaal achter de mens. Het samenvallen van mijn ruime mozaïek ervaring én het menselijke aspect van verlies voelt heel waardevol.
Ik werk samen met collega keramiste Sarah Michael. Met haar rijke keramiekervaring zet ze wensen om in een prachtige basisvorm. Een unieke samenwerking. Én met Erik Vermij- Prachtig Afscheid zodat afscheid nemen een persoonlijke invulling vraagt.