Ook klein(e) kunst- stukjes maken gelukkig.

Het is crisistijd. Bedrijven hebben het lastig of gaan failliet, de werkeloosheid stijgt, veel mensen kijken aan de zijlijn toe terwijl voorzichtig de eindjes aan elkaar geknoopt worden.
"Geen beste tijd voor kunst" is de goedbedoelde maar niet al te opbeurende reactie als je vertelt dat je met mozaïek voor de openbare ruimte je geld verdient.

Het is 2010. Ik heb net met veel voldoening een wandmozaïek bij het Grand Hotel Karel V in Utrecht afgerond (https://stukjesgelukt.nl/blog/quies-romanum-grand-hotel-karel-v-utrecht). Maar dan? In ieder geval niet bij de pakken neerzitten en op zoek gaan naar een volgende opdracht!
Dat is wat ik doe. In die tijd heb ik een goed lijntje met het huidige Cultuur en Ondernemen in Amsterdam.

Daar leer ik beeldend kunstenaar Wouter Kalis kennen. Hij maakt muurschilderingen en zijn handtekening is herkenbaar. Grote horizontale lijnvlakken in allerlei soorten en kleurvarianten. Het spreekt me direct aan en ik zie cross-over mogelijkheden. We hebben ook nog eens een bijzondere klik.

In het beperkte aanbod aan openbare opdrachten, loop ik aan tegen het community-project Kunst in de Portiek in de wijk Overvecht in Utrecht. Kunstenaars worden gevraagd een ontwerp te maken voor één van de flatportieken in deze wijk. De bewoners mogen zelf input leveren.

Als één van hen een aquarel van een Afrikaans vrouw laat zien, "zie" ik gelijk een gestileerde versie in acryl en mozaïek. Ik overleg met Wouter om deze opdracht samen te doen. En zo geschiedt! Onze gezamenlijke "Afrikaanse vrouw bij zonsondergang" is nog steeds te bekijken in één van de portieken aan de Oranjerivierdreef in Utrecht (http://bwve-zonor.woonbond.net/?mod=xopusview&view=pages/kip.xml).

Is een crisis reden om niet te investeren in (beeldende) kunst? Lijkt me niet!
Juist in tijden dat het "wat minder gaat" brengen "de kunsten"- in welke vorm dan ook - kleur, klank en verlichting. Misschien niet "groots en meeslepend" maar ook kleine "kunst-stukjes" maken gelukkig. Ik blijf me dan ook vasthouden aan mijn motto: Laten we Nederland  (blijven) verrijken met steeds meer stukjes geluk(t). Just nu!

 Foto's: voorbereiding mozaïek in het atelier en installatieproces in UtrechtPICT0912JPG

PICT0926JPG

Oranjedreef proces 2jpg


PICT0936JPG


KIP van buitenjpg